Kunst in de stal lokt oprechte liefhebber op de fiets
Gust van Gils is kippenboer te Ginhoven. Maar nu is-ie drie dagen galeriehouder. Hij heeft niet zoveel met kunst, maar het rijsttapijt van de Bredase kunstenares Sabine Bolk vindt hij best mooi. foto's Edwin Wiekens/het fotoburo
Fonteyne leerde het vak van Japanse meesters: hoe haarinplant en soms verderlicht touché het penseel kleur laten geven aan zwart en wit.
Stoelen van Hélène Huybens, te zien in de voormalige landloperskolonie in Merksplas. Dergelijke stoelen zijn eerder geveild om een circusschool in bezette Palestijnse gebieden op te kunnen zetten.
Cultureel ritueel, ook ter nagedachtenis aan de schillers: aardappelkunst in de voormalige landloperskolonie in Merksplas.
BAARLE-HERTOG - Drie dagen heeft de kippenboer gekuist voor kunst.
Toch grinnikt Gust van Gils, boer te Ginhoven nabij Zondereigen, net over de grens: "Ik heb helemaal niets met kunst. Het kon ook maar nèt. Ze zijn nu drieënhalve week. Waren ze tegen de zes geweest, dan had ik er geen tijd voor gehad." Die 'ze' zijn pakweg veertigduizend braadkipjes die Gust in zes weken slachtklaar fokt.Eten en drinken is toepasselijk het thema van de te fietsen kunstroute langs boerenbedrijven. Kunst op het hof heet het project dat elk jaar een ander deel van Vlaanderen aandoet, dit weekend dus de Noorderkempen. In Gusts grote schuur staan normaal tractoren en andere spullen. "De schuur staat er nu 22 jaar. Die was nog nooit gekuist. Het moest proper zijn. We hebben de spinnen uit de nok gespoten." Je kunt er nu van de grond eten. Dat zag ook Sabine Bolk, de in Uden geboren nu Bredase kunstenares. Twee jaar terug afgestudeerd aan St. Joost, maakt ze kunst vanuit huiselijke taferelen. Bij Gust in de schuur hangen nu haar tekeningen, maar er ligt ook het fraaie rijsttapijt, waarin vormen ontstaan dankzij de bereidwillige medewerking van onder meer bonen, linzen en maïs. Bolk vindt het exposeren bij de boer 'puur'. "Hier kom ik veel mensen tegen die niet zoveel van kunst weten. Die er echt van genieten en eerlijk zeggen wat ze ervan vinden. Een superleerschool. In een galerie krijg je algauw mensen die vinden dat je werk lijkt op dat van die en die." Nee, geef Bolk deze oprechte liefhebbers maar. Gust de heeft zich tot deze culturele invasie laten verleiden door een stel 'vrouwen met vaart'. Want zo noemen zich de erfgenamen van de in 1911 opgerichte Belgische Boerinnenbond tegenwoordig. Ook de latere bondsnaam 'Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen' (KVLV) ligt intussen in het archief, al leeft de afkorting voort. "Nog maar tien procent van onze leden zijn echt boerinnen", weet Annemie Meeusen die samen met Lia Bayens even verderop gastvrouw is bij de Schouwhoeve van melkveehouder Ad Kuijpers en echtgenote Lia. Ad, normaal in de weer met zijn tachtig melkkoeien, krijgt nu ineens per dag meer dan duizend kunstzoekers op z'n erf. "Toch mooi, die combinatie van landschap, boerderij en kunst", zegt Kuijpers. In zijn halfopen hooischuur hangen mobiles van koeienhoorns van Tom Nijs die zich afficheert als 'florale-plantaardige vormgever'. Gastvrouw Annemie, zelfverklaarde 'arbeidersvrouw': "Vroeger boeide me dat niks, maar je leert het toch te waarderen."Masj en Jef Huet kochten twintig jaar terug de boerderij op Pampa. Het duo leraren lichamelijke opvoeding beschikt sindsdien over een majestueuze voorraadschuur die bij gebrek aan landbouwactiviteit (en dus voorraad) nu dienst doet als feestzaal, dan wel expositieruimte. Ook hier veel rijst.Achter een tafeltje doceert Roland Fonteyne hoe in zijn penseel haarlagen van verscheidene diersoorten tot en met de eekhoorn zó zijn aangebracht dat er een waterreservoir in ontstaat en hij de verhouding tussen zwarte inkt en water geheel naar eigen hand kan zetten. Fonteyne is een sumi-e-kunstenaar. Rijstpapier is streng, leert Fonteyne. Het absorbeert direct. Hoe zuiniger met de penseelstreken, hoe mooier het resultaat. Minimale penseelstreken tonen ontelbare tinten grijs. Met zwart en wit kun je alle kleuren maken. Aan de wand van schoon metselwerk hangt zijn zen-cirkel. Onderin blijft deze open. Fonteyne: "Het leven is nog aan de gang. De cirkel is ook nog niet gesloten." Maar, zo leert de haiku die hij erbij schreef: 'Eeuwige kringloop, cirkel vol innerlijkheden, zal zich ooit sluiten'Topdecor voor kunst is de voormalige landloperskolonie Merksplas. Hier hebben tot ver in de vorige eeuw duizenden zwervers en bedelaars op uitgestrekte landerijen en in enorme stallen dwangarbeid verricht. In een van de oude aardappelkelders is een zeer langgerekte tafel gedekt met daarop een al even lange rij zoete aardappels: "In deze aardappelschuur willen we hulde brengen aan alle aardappelschillers die ooit voor de landlopers van de kolonie dagelijks duizenden aardappels hebben geschild, gewassen en gekookt." Achterin dezelfde kelder staan veelkleurige lichtobjecten van hildA De Schutter, misschien ook ten teken dat de duistere tijden van weleer hier voorbij zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten